RUTAS CULTURALES

MONOGRAFIAS REGIONALES (Hª LOC

MONOGRAFIAS REGIONALES (Hª LOC

Estes dous volumes de Contos prodixiosos completan a colección Cabalo buligán, nacida hai cinco anos para recuperar e actualizar o conto popular de tradición oral galego. Preparados como as anteriores entregas polos escritores lucenses Xosé Miranda e Antonio Reigosa, a partir de versións orais existentes na actualidade, estes contos prodixiosos dan conta de algo ou alguén extraordinario que intervén na breve historia que refiren. Ás veces, o prodicio, a marabilla, é obra dun ser sobrenatural; outras, en cambio, é produto da habilidade e da capacidade dun personaxe listo que supera a situación con intelixencia. Sempre, en todo caso, como sinalan os autores, será o lector o que faga posible o prodicio do que se fala. O segundo volume, Contos prodixiosos II, que completa a vintena de entregas de Cabalo buligán, pon a disposición dos lectores contos que, dentro da clase de contos fantásticos, pertencen a unha nova categoría, a dos chamados relixiosos, pois son sempre protagonizados por Deus, por Xesús, polos santos e polo demo. Con todo, baixo a superficie pía destes contos, estásenos contando algo ben semellante o que se estaban contando nos de maxia, marabillosos, fantásticos ou de encantamento. Son estes, pois, estes os contos relixiosos de Cristo e san Pedro peregrinos en Galicia. O volume ilustrado por Chus Ferrín, inclúe o conto ?o vello e as lampadiñas da vida?, preparado por Antonio Reigosa e unha serie doutros máis breves, reesritos por Xosé Miranda, como ?Cristo e san Pedro en Galicia?, ?Os tres desexos?, ?A fonte no cu do lobo?, ?o ladrón transformado en asno?, ?o pecador resucitado?, ?A devota e o blasfemo?, ?Por qué é calvo san Pedro?, ?por qué a lúa está marxada?, ?As tres rosas? ou ?A fuxida de Exipto?.

An Alfaya presenta neste libro singular, ilustrado por Chus Ferrín, a historia dunha cuncha de nácara afundida no areal da illa do Esquecemento, un anaco de terra virxe perdido na inmensidade do océano Ausente. A metade do seu corpo vivía entre os pequenos grans de rocha esparexidos pola praia, e a outra albiscaba a liña do horizonte, ao lonxe coma unha raíña sentada nun trono privilexiado. Unha madrugada desatouse unha batalla entolecida, provocada polo tornado Augavento, entre un navío e as ondas. Tras o naufraxio, Buguina agardaba a presencia dalgún supervivente, botaba en falta a presencia de alguén que a arrincase da area, permitindo que a parte inferior da súa cuncha recibise o bico do sol, agardaba a alguén que arrimase os seus beizos á porta aberta do seu corpo de nácara e soprase polo seu funil convertido en bucina, e servise de alerta aos navegantes que cruzan a inmensidade do océano Ausente.Buguina namorada é un fermoso texto narrativo, enchido de referencias a mitoloxía clásica do mar, onde An Alfaya aborda o encontro entre unha buguina e un náufrago: dúas soidades na illa do Esquecemento das que, despois de pelexar pola vida, agroma a estrela da esperanza. Unha narración mitolóxica dirixida a públicos de todas as idades.

Crispín sempre foi un namorado da fotografía, quixo ser retratista de profesión. Crispín semella un vello furón, axexando a súa veciña, Eleanora, por enriba do balcón coa súa cámara fotográfica, poñendo en perigo a súa vida, esquecendo que xa non é ningún rapaz, senón un xubilado na costa dos setenta. Dende hai uns meses Crispín leva cabilado dabondo na identidade de Gloria;. primeiro pensaba que se trataba da neta de Eleanora, polo xeito de falar con ela, pero axiña muda de opinión e ocorréuselle pensar que se refería a unha mascota. ¿Quen será Gloria en realidade?.A encontadora de An Alfaya aborda un tema pouco tratado na literatura infantil galega, unha historia de amor entre persoas maiosres, onde asoman uns personaxes que recenden a nube de azucre de feira, ateigada de sentimentos tenros, alleos ás barreiras de idade.

Narrativa contemporánea de temas de actualidad.

1ª edición.