Malta e Marqués viven na rúa. Cada vez cústalles máis atopar comida; hoxe só queda por buscar no vertedoiro. Marqués non se atreve a merterse no lixo, pero faille promesas a Malta: Se fose bolboreta regalaríache… Se fose xílgaro contaríache… Se fose lúa… E Malta, ¿que fai por Marqués?

Julia ha cumplido diez años. Desde hace unos días ya no es la de siempre. Está triste y se siente perdida. Sus calificaciones escolares han bajado. Todo se debe a que Máquina, su compañero de juegos, ha desaparecido. Pero ella no se resigna y sale a buscarlo…

Cada atardecida do mes de maio, antes de que o sol comezase a preparar a súa cama laranxa no leito das montañas, aquela muller pasaba entre as burlas dos nenos e das nenas cara ás leiras de Sobredorrío. Levaba sempre un misteriosos saco luminoso que semellaba ter dentro a luz de ducias de estrelas. Pronto deixaron de facer chacota e comezaron a sentir unha mestura de medo e fascianación que os tiña enfeitizados. A todos os insultos, feos coma unha noite sen lúa, a velliña respondía dun sorriso limpo.