«Brinde e desespero» é unha observación distinta dos lazos familiares utilizando a palabra en vez do bisturí para extirpar un sentimento. Esoutra visión do amor na madurez como nunca se dixo antes. O ollar, coma un obxectivo, a enfocar os detalles máis cotiáns que temos diante e, en tantas ocasións, non nos decatamos. Un brinde pola imposibilidade. O desespero como algo doce na nosa inmobilidade.

Despois de ir ao cinema, coma sempre soa, unha muller decátase de que acaba de ver a súa vida reflectida na pantalla. Cun monólogo intenso e espido, Miguel Sande (Pastoriza, Arteixo, 1961) explora en Se algún día esta muller morta, Premio de Narrativa Breve Repsol YPF 2006, a historia dunha muller maltratada e sometida que se nega a aceptar a morte dos sentimentos, a realidade dunha vida en ruínas. O relato busca o rastro dos lobos do desexo e da desesperación do mesmo xeito que a protagonista busca refuxio na furna dunha praia... ata que un día entra nela decidida a non saír.

O poeta toma como referencia a pluralidade, non o individuo, o cal lle permite adaptar a expresión a esta nova perspectiva na que a Natureza está presente.