Xeo e lume

Xeo e lume, novela que tivo serias dificultades para ser publicada nos Estados Unidos, acolle entre as súas virtudes a de interpretar o corpus ideolóxico do feminismo radical americano dos últimos vintecinco anos. Nesta novela faise unha análise da sexualidade ou, máis concretamente, das modalidades de subordinación sexual da muller no sistema de dominación patriarcal; da violencia de xénero que ten como expresión máis xenuína a pornografía e a prostitución.
A novela está narrada en primeira persoa por unha muller que aspira a se converter en escritora. O periplo que a protagonista afronta adquire dimensións que exceden do meramente individual e privado, para trascender ao mundo colectivo das mulleres.
Andrea Dworkim, a escritora norteamericana que encabezou en 1979 o grupo “Mulleres contra a pornografía”, permite que os personaxes se expresen sen eufemismos nin morneadas. Dura, áspera, ás veces desesperanzada, a experiencia de vida mostrada por Dworkin vértese na linguaxe visual e na lingua. A lingua vai se o instrumento e o reflexo que materialice a violencia vivida polas mulleres nas sociedades patriarcais.