A forxa de Manuel ten unha xanela de vidros cadradiños e pequenos. Pegado a ela hai un banco ateigado de ferramentas: mazos, martelos, tenaces, alicates, parafusos, cravos…
Ao outro lado da xanela o que hai son campos verdes e árbores verdes e montañas verdes. Os vidros da xanela semellan caramelos de menta.
Un día, mentres o ferreiro vía a través dos vidros, na xanela póusase un paxariño.
—É un merlo! –exclamou moi contento.
A partir daquela Manuel decidiu facer un merlo de ferro, pero non un calquera, senón un que fose capaz de cantar e de voar por enriba dos ventos.

Froito de dez anos de traballo, velaquí temos Tastarabás. Enciclopedia de brinquedos tradicionais e uso lúdico da natureza. Nesta obra, o autor, ao longo de máis de mil páxinas, ofrece un extenso catálogo dos brinquedos e enredos diversos que forman parte da nosa tradicional cultura lúdica.
Máis de 2.500 fotografías acompañan os arredor de 1.000 brinquedos, enredos e mesmo brincadeiras efémeras que compoñen o volume, todos eles descritos de forma pormenorizada e completados con informacións sobre o seu uso, a dificultade de construción, as súas variantes, os lugares de recolla das informacións, anécdotas dos informantes relativas aos xoguetes descritos e tamén textos literarios ou doutra índole, nos cales un gran número de autores se refiren a eles.
Velaquí un libro de divulgación que recompila nun só volume a meirande parte dos xoguetes tradicionais que formaron e forman parte da nosa cultura, clasificados en brinquedos do mundo animal, vexetal e inanimado, brinquedos de enxeño e habilidade, bonecas, brinquedos de desprazamento e transporte, arsenal infantil, brinquedos sonoros e xoguetes ou elementos para xogos regrados, entre outros.

Vaia tropa! é un libro de poesía do absurdo, do sen sentido, e está pensado para ser lido de formas diversas.
Hai poemas que terás que ler de esguello e noutros precisas usar un espello e así poder ler do verso o reflexo.
Como non era cousa de poñer só letras alguén debuxou algunhas caretas. E como os debuxos están contrafeitos usarás o espello para velos con xeito.
Ao final do libro convidámoste a que inventes algún compañeiro para toda esta xente.
Trátase, xa que logo, dun libro xogo, no que a sorpresa da lectura e das ilustracións conforman un conxunto que non pasará desapercibido ao lector.

Ao pé da Laxa da Moa de Antón Cortizas recolle un labor de recolleita e transmisión da riqueza literaria oral do concello de Carnota. É abondoso o número de cantares que se recolleron, así como, adiviñas, trabalinguas, contos, lendas e máis refráns. Unha colectánea, ilustrada por Fino Lorenzo, que dá mostra do que esta terra vale e do que podería valer todo o noso país de querérmonos un pouco máis como colectividade e de sabermos que pese ao imperio do castelán sobre a nosa lingua, pese ao poderío do número sobre a letra, pese ao andazo da falsa globalización e da uniformidade, pese a todo isto é que a Humanidade está feita de países pequenos coma o noso, está feita de recunchos que por seren pequenos son inmensos, porque están cheos de vontades e de mentes creativas e fantásticas; porque, seguindo as leis naturais, medran e se desenvolven, e rin e choran, e aman e morren na diversidade, na diferenza.

Este é un libro sen parangón no actual panorama da literatura galega para rapaces. Antón Cortizas recolle nestas composicións o evocador aroma dos vellos contos a través dunha forma poética, o romance, de rica tradición popular. O interese narrativo destas historias cargadas de humor e emoción lírica, constitúe un atractivo reclamo para a introdución dos lectores máis novos no mundo marabilloso e sempre vivo da poesía.