Batetik, hitza sarritan higatuta edo manipulatuta dagoelako eta, bestetik, hitza batzuetan nahikoa ez delako idatzi dut poema liburu hau, hori dela-eta hitzen isiltasuna entzuten aritu naiz eta isiltasunez betetako egoerei heldu diet. Horretarako irudi, kolore eta sinboloen bidea egokia suertatu zait. Zenbait bertso idazteko garaian bizi-esperientzietatik abiatu naiz. Denborak eta oroimenak utzitako aztarnak zein arrakalak ere aurki daitezke liburuan zehar.

Hor dago bihotza dike lehorrean,
gontzak zuztarretik ateratako atea,
ozta-ozta arnasa hartzen duen harri-lubeta.
Kontainer margotua ere badela esango luke baten batek,
uretan behera doan zerbait
enbalatzeko paperean bilduta.
Begirada itsua da frontoi bateko paretaren kontra,
hainbeste dragatzeagatik eta hainbeste zubi zeharkatzeagatik
jadanik hanka nekatuak dauzkana.
Nahiz eta azkenetan egon,
kostazainarena egiten dihardu.
 

ZERUMUGAN BEZALA
Gainezka egiten duen hodeia
(surrealismo-gaindosia ihes-puntuan)
eta azpian
harrizko lauza
(bertatik bertarako egunerokotasuna,
behekoa eta barrukoa).
Erdian
sorbalden gainean kaleak daramatzan
eskuoihal espresionista,
erakusleiho batetik bestera doana
eta zerrenda baliogabetua dena.
Zeta basatiz egindako pintzelkada.
Hunkitu, jantzi eta murtxikatzen nauen
espazio zunda.

BISITALDIA: Zabaldu zen liburuaren azal hegala.Tartean teilakatzeak, lekualdaketakalfabeto kriptiko baten transkribaketaketa gutxieneko zerbitzuen isil-apetak?hitzak zein esaldiak janzteko plaketakhontz kubista bati dagozkionak?.Bela bat izan zen leihoaren ordezko apala.Itxi zen liburuaren atzeko azala.Bisitalditik atera baino lehen,gurutzegrama-begizta bat jaso nuen, horixe baita nire bidea eta zortea,ezerezaren leize sakoneanez erortzeko gertatu baitzaizkit ezkongaibegi aurreko amarrua eta lorea.

Paisaia batetik hartutako tulipa:uda minaren masailabihotzaren mihia,kopa eta ezkila.Bizimin, bizimindesiraren malkoa:itua jo ondorengoa. Bihotz damua:gereziondoa,batere alerik bakoa.

Izarra bezain urrun eta eraztuna bezain hurbil, baina beti harrigarriaren atalasean, hortxe dago ipuina. Errituz zipriztindutako kutxatila, esku sotilak idatzitako eskuizkribua, kometa bat, erretinan eztanda egiten duen txinparta, gauza bitxien taupada, horixe da ipuina. Ipuinak bidaia txartelaren zehaztasuna izan behar du, trapezio-harien eta errailen patu-zentzua, lore arraroaren pozoia, odol tanta baten misterioa, filmaren distira, karta partiden bidegurutzea, harribitxien imana. Xehetasun guzti hauek harrapatzeko ipuinlariak barrutik esploratzailez jantzi beharra dauka, ipuinak bidaiarik luzeenak izaten baitira.

POESIA.

Gure poeten artean agertu beharrekotzat har dezakegu eguzkia, agertu errazekotzat bainoago. Eguzkiak, ilargiaren labe bereko opil horrek, balio neurtezina dauka poeta errotsuentzat. Poeta errotsuengan tradizio eta herri jakintzaren lekua eguzkiak berak beteko luke eta eskutik eskura doan eguzki amandrea, poeta berarekin batera, bitartekari izenda genezake, arnasa luzeko poeta emaileok, Joxean Artze, Bitoriano Gandiaga eta Xabier Lete, ez baitaukate eguzkia saltzeko. Eguzkiaren bidezko gizatasuna herrigintzaren sinonimo sekulakotuz, hiru bidaiari fidelok, hainbestean egon litezkeen horietarikoak ez poetok, egiazko eta bakantzat jo daitezkeen hiru poeta errotsuok euren hitza azalduko digute, noiz herdoil noiz urre eta euren poetika bertaratuko: airera eta harira doana (Joxean Artzerena), lur eta harri dena (Bitoriano Gandiagarena) eta suaren eta gariaren ingurukoa (Xabier Leterena).

Saiakera honen sarrera gisako lehenengo atalak J.M. Lekuonaren bizitzaren eta lanaren arteko uztarketaz dihardu; bigarren atalean, olerkari oiartzuarraren aurreneko poema liburuaz eginiko ikerketa aurki dezake irakurleak; hirugarrenean, Ilargiaren eskolan fresko barrokotzat eta Mimodramak eta ikonoak artisau lan enblematikotzat hartu izan ditugu, hurrenez hurren. Zatiak zati eta egileak egile, Leiho oihalen mugetan elkarlanaren emaitza osoa dela aitortu beharrean gaude.