O protagonista principal de Anagnórise é Nicolau Arís, un rapaz con problemas que un día decide deixar os estudios no Instituto e marcha a Madrid co propósito de encontrar a uns amigos que se dedican a negocios relacionados co tráfico da droga. A viaxe en autostop faina cunha muller intelixente, de nome celosamente oculto, que o recolle na estrada, e coa cal fala durante as horas que pasan xuntos dentro do coche. Os diálogos, sempre áxiles e ocurrentes, pero tamén naturais, van revelando a rica personalidade de ambos. Xa no destino, Nicolau e a súa amiga ocasional sepáranse sen que o rapaz saiba o nome dela. Ó remate, despois de que Nicolau entre en contacto cos compañeiros que o agardan en Madrid, irá buscar a súa amiga. Só entón saberá o seu nome.

Desde el punto de vista de la complejidad química y sensorial, pero también de la salud, el vino es un modelo de alimento. El interés que despierta en la actualidad se debe tanto a cuestiones relacionadas con aspectos culturales y gastronómicos como a las beneficiosas propiedades que un uso moderado puede aportar al organismo humano. Este interés ha suscitado que en los últimos años se haya desarrollado de manera extraordinaria la ciencia del vino, por lo que, a través de una estructura basada en preguntas, este libro traslada a la sociedad los esfuerzos que se han realizado desde la investigación para ofrecer respuestas a los temas que son objeto de debate y que despiertan la curiosidad del consumidor. Así, se presta una especial atención a la química y biodiversidad microbiológica del vino, a sus características organolépticas, a los aspectos relacionados con la sostenibilidad medioambiental, la seguridad y la salud derivados de su consumo.
María Victoria Moreno-Arribas es investigadora científica del CSIC y directora del Instituto de Investigación en Ciencias de la Alimentación (CIAL) (CSIC-UAM). Doctora en Farmacia y especialista en microbiología de los alimentos, está habilitada por la Comunidad de Madrid para ejercer la profesión de enólogo. Sus investigaciones se desarrollan en el campo de la enología; ha trabajado en varias universidades y centros de investigación internacionales de referencia en biotecnología del vino y es miembro como experto y delegada de España en la Organización Internacional de la Viña y el Vino (OIV), el principal organismo internacional del ámbito enológico.

A autora de Anagnórise, unha das obras de literatura xuvenil máis lidas en Galicia, relata nesta novela, que permanecía inédita, as experiencias dunha mestra nova nunha vila de Castela durante a década de 1960. A pobreza, o poder eclesiástico e o analfabetismo dominan unha paisaxe social desoladora, descrita cunha prosa diáfana que deixa translucir a sensibilidade singular da súa autora.

Podería pasar o día enteiro cos ollos pechados, se non fose por Gato. Grazas a Gato, a vida de Uxía é máis divertida. Grazas a Uxía, Gato empeza a entender mellor o mundo.

NOVELA. CUENTO. NARRATIVA.

María Victoria Moreno (1941-2005) foi unha escritora de amplísima cultura literaria. A súa relación coa poesía era moi fonda. Xa en 1973 elaborou a antoloxía Os novísimos da poesía galega. Sentíase fascinada pola poesía e era quen de transmitir esa paixón recitando poemas de corrido. E aínda que escribiu poesía no ámbito da literatura infantil é moito menos coñecido que a súa vocación lírica a levase a legarnos este libro, escrito nos últimos anos: Elexías de luz, que agora publicamos postumamente, revisado por Xavier Senín. A última parte («Dous folios que foron brancos») é o poemario en que María Victoria estaba a traballar antes da súa morte e por iso se quixo conservalo tal e como ela o deixou. Elexías de luz é unha faceta máis da rica personalidade desta galega que permanecerá para sempre no noso recordo, unha muller que se namorou da lingua e a cultura galegas, coas que mantivo unha fermosa historia de amor, como ela mesma o definiu.

CATALOGO DE OBRAS ARTISTICAS.

É unha narración que se publicou por primeira vez no ano 1986 e que desde entón se convertiu nun dos libros máis buscados por pequenos e grandes, pois aínda que foi escrito pensando en lectores de doce anos, ó final, como sucede con toda literatura de calidade, acabou sendo unha obra para todos. Conta as historias que lle suceden a Antón e mais a Leonardo. O primeiro é un neno que se chama Antón Andrade Asorei e que cursa oitavo. O segundo, a pesar do nome, non é un rapaz, senón un can; polo tanto carece de apelidos. Ó longo do libro suceden moitas cousas, tanto a Antón como a Leonardo. Quen as conta é Antón. E sabe contalas moi ben.

Unha novela chea de contrastes que prescinde das convencións máis rutineiras da narrativa xuvenil. En Guedellas de seda e liño a nobre delicadeza do ambiente pacego habitado polos seus protagonistas contrasta vivamente coa ruindade sempre ó axexo dalgúns personaxes que por alí rondan. A novela está escrita coa pulcritude estilística e o rigor constructivo que caracterizan a literatura da autora de Anagnórise. É unha obra que nos convida a compartir un mundo complexo, unhas veces radiante e outras veces noxento, que ten no amor a súa última e verdadeira xustificación.

Alma, unha cadeliña bonita regresa triste ao seu fogar porque os nenos non xogan con ela. Pérdese na noite e durme lonxe da casa. Ao mencer acorda soa e reemprende o camiño de volta, preguntándose se ao chegar onda a súa familia recibirá un tirón de orellas.