Galicia mágica y sorprendente, hermosa y dulce, ha sabido entrar con empuje en el siglo XXI conservando muchas de sus tradiciones y todo su atractivo. Este libro muestra su riqueza cultural y paisajística, sus tradiciones, costumbres y gastronomía. Más de doscientas fotografías, de ellas más de sesenta a doble o a toda página. Magnífico texto en castellano, gallego e inglés.

PINTURA. ESCULTURA.

Este é o resultado dun novidoso experimento: escribir diariamente durante cincuenta días un conto a partir das propostas dos usuarios de Internet. Polo día os lectores enviaban unha parella de palabras, das que se elixía unha proposta- e pola noite o autor tiña que escribir un conto que incluíse as verbas escolleitas. Por conto alleo é, pois, o resultado dun xogo metaliterario, irónico e extraordinariamente divertido, sobre o papel dos escritores e dos lectores. Roles inamovibles desde hai séculos e que, coa aparición da Internet, o autor propón modificar.

En el siglo XX se dijo: "Galicia es todo naturaleza" Hace un siglo casi de esta cita tan apócrifa como la vida de Prisciliano y, todavía ahora, en cuanto se abandona mínimamente el asfalto, en cuanto se mira por encima de los tejados, la naturaleza se manifiesta tenazmente, quizá no con el deseo salvaje de las selvas o con el aire indiscutible de los páramos. Se manifiesta con la calma del tiempo y es así por que en Galicia el tiempo es como una dimensión del paisaje...

Palabras contadas de Camilo Franco inclúe máis dun cento de microrrelatos, outros trinta argumentos de novela, ademais de cinco relatos algo máis extensos, a xeito de bises. Aproveitando a funcionalidade da literatura breve o autor aborda, con grandes doses de humor e ironía, non exentas de melancolía, os temas e os xéneros máis característicos da narración: o amor, a morte, a dor ou a alegría.
Palabras contadas deu pé á próxima exposición homónima da Fundación Luís Seoane, organizada dentro do Proxecto-Edición, que tenta aproveitar dúas posibilidades que quizais non se deron antes na historia da narración. Dunha parte a versatibilidade da literatura breve, doutra parte a capacidade para colocar a palabra como código e como significante en sorportes propios dunha cultura industrial ou de masas. En conxunto mesmo se pode entender como unha tentativa de converter ao lector en espectador. a palabra e a narración está no centro de espazos que poden ser considerados escénicos. Neste sentido, a reinvindicación da palabra como creadora de ámbitos leva á creación de espazos nos que o relato adquire significado completo. En moitos sentidos, a creación de espazos que teñen como centro a lectura dun texto é dotar a cada unha das historias da circunstancia que a completa. Case como unha proxección sólida do argumento e do ambiente do relatado.

1ª edición.