Había unha vez unha familia que tiña un fillo moi pequeno, tan pequeno coma un garavanzo. Por iso decidiron chamarlle Garavanciño. Un día cando a súa nai estaba facendo o xantar, notou que lle faltaba o azafrán. Garavanciño axiña se ofreceu para ir á tenda. A nai nunca o deixaba saír só da casa porque tiña medo de que a xente non o vise e o pisase. Pero Garavanciño insistiu. Díxolle á súa nai que iría cantando; así, aínda que non o visen, sentiríano e ninguén o pisaría... KALANDRAKA recuperou este relato de tradición oral, de estrutura encadeada e ritmo acumulativo. Como todos os que pertencen a este xénero, ?Garavanciño? posúe un alto nivel pedagóxico e contribúe a construír a mente dos primeiros lectores, porque os contos populares son o nexo entre a cultura dos maiores e o mundo moderno actual.

Había unha vez unha familia que tiña un fillo moi pequeno, tan pequeno coma un garavanzo. Por iso decidiron chamarlle Garavanciño. Un día cando a súa nai estaba facendo o xantar, notou que lle faltaba o azafrán. Garavanciño axiña se ofreceu para ir á tenda. A nai nunca o deixaba saír só da casa porque tiña medo de que a xente non o vise e o pisase. Pero Garavanciño insistiu. Díxolle á súa nai que iría cantando; así, aínda que non o visen, sentiríano e ninguén o pisaría... KALANDRAKA recuperou este relato de tradición oral, de estrutura encadeada e ritmo acumulativo. Como todos os que pertencen a este xénero, ?Garavanciño? posúe un alto nivel pedagóxico e contribúe a construír a mente dos primeiros lectores, porque os contos populares son o nexo entre a cultura dos maiores e o mundo moderno actual.

Olalla González adapta para los primeros lectores este cuento popular europeo, con una versión especialmente creada para ser contada. En “Chivos chivones”, los más pequeños encontrarán un juego de tamaños, números y sonidos, que también se traduce en un juego tipográfico a través de las páginas del libro. Federico Fernández, galardonado en 2001 con el Primer Premio Nacional de Ilustración, le aporta a la historia una buena dosis de humor, creando una serie de personajes dotados de gran expresividad.

Había unha vez tres chibos que vivían no alto dunha montaña: o chibo chibón pequeno, o chibo chibón mediano e o chibo chibón grande.br> Un día viron unha herba moi verde que crecía ao outro lado do río. Pero para chegar aló había que cruzar unha ponte e debaixo dela vivía un ogro terrible, que non deixaba pasar a ninguén. Así pois, o chibo pequeno, o chibo mediano e o chibo grande tiveron que argallar a forma de burlar ao monstro. Unha historia que nos amosa que a intelixencia e o enxeño poden máis que a forza física...