La vieja doña María subió un día al monte y volvió con una caja
en la que había guardado varios bichitos silvestres que le hiciesen más llevadera su soledad. Sucedió entonces que una vecina curiosa y algo chismosa quiso saber qué había dentro. Doña María se lo dijo pero la mujer entendió algo que nada tenía que ver con la realidad.
A partir de ahí se armó en todo el pueblo una tremenda confusión que llegó a alarmar a las autoridades. ¿Qué habría de cierto en el contenido de la misteriosa caja de la anciana?
?Animales de compañía? es un relato construido a partir de un juego
de palabras que muestra lo mucho que puede variar la percepción
de los acontecimientos al ir pasando de boca en boca. Estos versos rimados y llenos de humor animan a los lectores a jugar por sí mismos formando y deformando el lenguaje; una propuesta
que nos remite a la obra de clásicos como Lewis Carroll.

A vella dona María subiu un día ao monte e volveu cunha caixa
na que gardara varios bechiños silvestres para que lle fixesen
máis levadeira a súa soidade. Aconteceu daquela que unha veciña
curiosa e algo lingoreteira quixo saber que había dentro.
Dona María contoullo, mais a muller entendeu algo que nada tiña
que ver coa realidade. A partir de aí, armouse en toda a vila
unha tremenda confusión que chegou a alarmar as autoridades.
Que habería de certo no misterioso recipiente da anciá?
?Animais de compañía? é un relato construído a partir dun xogo
de palabras que amosa o moito que pode variar a percepción
dos acontecementos ao iren pasando de boca en boca.
Estes versos rimados e cheos de humor animan os lectores a xogar
por si mesmos formando e deformando a linguaxe; unha proposta
que nos remite á obra de clásicos como Lewis Carroll

Atlántida, Atlantis, Atl. O continente perdido. Moito se ten falado desta terra lendaria sen que aínda hoxe se conseguise demostrar a súa existencia, mais tampouco a súa falsidade. Diríase que os humanos precisamos coma do aire de espazos que desafían o rigor da razón para situarmos neles as nosas arelas máis íntimas, as nosas imaxinacións, tamén as nosas perplexidades.(*CR*)Atl propón un novo achegamento ao asunto da Atlántida desde o eido da creación literaria, mais un achegamento iluminado coas luces converxentes da historia e o mito, a ciencia e a intuición, a crónica e a fábula. A través do retrato dunha sociedade posíbel, no que se lle outorga un forte protagonismo á política, ao desenvolvemento tecnolóxico, ao pensamento e ás rutinas da vida cotiá, e que vén ser unha proxección inevitábel do mundo coñecido, asistimos a un demorado relato de tensións e intrigas que artellan unha explicación non de todo inverosímil dos acontecementos que levaron ao seu tráxico final.(*CR*)Cun certo alento de fondo épico e unha vaga intención exemplarizante nunha novela clásica de acción, Atl aborda asemade unha revisión dos elementos máis comúns da ficción científica, dándolles un novo sentido e xuntándoos nunha mesma trama asombrosamente coherente.(*CR*)Situado nalgún mar do noso interior máis profundo e nun tempo que pode ser calquera, velaí Atl, o continente perdido, esa historia que sempre volve.