O primeiro vampiro literario foi unha muller: Carmilla. Escrita polo irlandés Joseph Sheridan Le Fanu en 1872 -un cuarto de século antes de "Drácula" de Bram Stoker-, "Carmilla" foi unha obra valente e singular. Protagonizada por dúas mulleres novas, unha vampira e a moza que seduce, a historia instaurou a estrutura do xénero vampírico que o propio Stoker seguiu e que triunfou durante décadas. "Adeline" é unha homenaxe a Carmilla, a primeira e fascinante vampira que se presentou ao mundo hai máis de século e medio. Pero "Adeline" sucede na actualidade co regreso ao pazo familiar en Verín dunha estudante de Xornalismo agoniada por un estraño don que posúe. A aparición dunha misteriosa viaxeira desata acontecementos insólitos. E é que o Universo é moito máis inmenso do que percibimos e os seres ocultos están e estiveron sempre entre nós.

Cunha concepción desenfadada e rebelde, «Poetízate», a coñecida antoloxía poética feita por Fran Alonso, converteuse, desde a súa publicación, nunha ferramenta de referencia para achegar a poesía á mocidade. E é que a poesía non é aburrida, nin cursi, nin difícil. Esta antoloxía demóstrao, con poemas seleccionados para as persoas que non están afeitas a ler poesía e con códigos QR que remiten ás voces das e dos poetas e á súa imaxe ou ás súas cancións. A poesía pode lerse nun libro ou na letra dunha canción, pode escoitarse nun recital, nun concerto de rock ou enviarse por Whatsapp, porque a poesía non é unha materia para aprender senón unha ollada distinta, libre e moi rebelde, sobre o mundo. Con «Poetízate» propoñémosche unha viaxe, de Rosalía de Castro ás poetas novas, a través dos poemas máis próximos e simpáticos da poesía galega. Así que non o dubides: poetízate.

A curiosidade é un dos vimbios cos que se constrúe o berce no que nacen a aprendizaxe e o coñecemento que moven o mundo. E os aspectos máis sorprendentes do coñecemento, espertan en moitos casos a emoción que leva a desenvolver o espírito crítico e a iniciativa emprendedora e investigadora do ser humano, que nacen do asombro e a curiosidade.

«Cinco pseudocomedias» contén cinco dos meus textos preferidos. Todos eles están emparentados polo humor, pero en cada un a comedia mestúrase con outros xéneros para transitar por camiños diferentes. Do costumismo ao absurdo, do musical á traxedia ou do drama ao documental. A comedia exerce nestes textos de elemento transversal, ás veces de aliño e ás veces de alivio, pero non pretende ser a protagonista principal en ningunha das cinco historias. Por iso eu non podía chamarlles comedias sen máis, pero vostedes dirán... Jose Prieto

Comba é unha nena moi espelida e moi peculiar. Acompañada do seu gato Chosquiño, gústalle recoller materiais de refugallo para darlles unha nova vida: fai lapiseiros cos frascos de mel, xoieiros con caixas de ovos e casas de bonecas con cartóns de leite. O seu desexo é recompoñer o vello espantallo que o pai ten na horta da casa, pero non vai ser sinxelo, xa que os «bocapodres» da escola nunca a deixan tranquila.

Lía é unha rapaza especial, dende cativa é capaz de ver os Vareti, espíritos elementais que protexen o mundo. Cando as cousas comezan a se torcer na vila, decátase de que algo non vai ben. Quen está provocando desastres? Quen son eses seres que apareceron de súpeto? Xunto con Brisa, a súa inseparable amiga, tentará solucionar a desfeita antes de que cobre dimensións épicas.

Unha biografía feita con retallos da memoria que gardaron de Luísa Villalta persoas que formaron parte da súa rede afectiva.
Unha análise literaria, sociolóxica e histórica que percorre todas as mulleres que foi Villalta.
Un diálogo, con forma de reportaxe, coas súas amizades para tentar explicar quen era Luísa e por que escribiu o que escribiu.

«Esperta do teu sono» toma como motivo central o conflito da mina de Corcoesto, en Cabana de Bergantiños, para presentar en clave de intriga unha ficción que mestura ecoloxía, desobediencia civil, loita pola terra e solidariedade entre comunidades rurais e urbanas.
Entre misteriosas mortes e vellos rancores, Vila Amparo, un porto de mar da Costa da Morte, será testemuña da paulatina toma de conciencia e organización por parte dunha veciñanza que non acepta un destino colonial. O bibliotecario, as profesoras, Vitoria, o percebeiro Urbano, os mestres xubilados, a peixeira Carmela, o Tetris e mais Rou protagonizan un núcleo de resistencia na vila nunha loita histórica que se enfrontou á corrupción das elites políticas e económicas no goberno.

O primeiro monumento da literatura galega son as cantigas medievais. Os "Cantares Gallegos" de Rosalía son o gran referente do Rexurdimento. Cantigas e cantares. Non obstante, a música sempre estivo ausente nas clases de literatura. En 1999 Luísa Villalta publicou "O outro lado da música, a poesía", libro-referente, onde puxo en valor a mutua atracción que senten entre si ambas as dúas artes. Seguindo o seu método, penetramos na selva vizosa da música galega contemporánea para procurar esa unidade primixenia. E buscámola especialmente nas marxes, territorios case invisíbeis para o gran público, onde medra cada día o poder da creatividade.

Que as peregrinacións a Compostela son un fenómeno multitudinario é obvio. A inflación xacobea é algo que se sente na cidade de Santiago e noutras partes do país, máxime cando hoxe está ligada ao desenvolvemento dun turismo de masas que ameaza a Galicia. Mais cal é a relación destas peregrinacións coa súa historia? Foron sempre así? As ducias de «camiños de Santiago» son reais ou pura invención? Teñen os ritos xacobeos fundamento histórico? Canto hai de operación política e turística na actual recreación contemporánea das vellas peregrinacións? Promoven realmente o desenvolvemento do país?
A estas e outras cuestións trata de responder este libro dende un punto de vista histórico, crítico, afastado por tanto da propaganda oficial que manipula o noso pasado no seu propio beneficio e dos que din crer nela.