?Cara de velocidade? é o resultado de acudir á literatura como bálsamo, refuxio e bitácora da superación de «H». Neste poemario están presentes os seus avances en forma de pasos de xigante e a satisfacción do retorno ao fogar logo dunha convalecencia; a enfermidade toma forma de monstro ao que se desafía, co que se dialoga e convive; e sobre todo, a vida cotiá afróntase con humor, fortaleza, optimismo e imaxinación fronte á adversidade.

" Maternidade fóra de catálogo "
é un ensaio próximo ao xornalismo narrativo. Parte dun relato en primeira persoa, mestura de crueza e humor, que aborda a crianza no contexto da cidade neoliberal.
Arrinca no embarazo, onde constata a activación de mecanismos sociais para marcar a entrada nunha nova categoría preconfigurada. Descobre tamén as barreiras e os tabús de ser madrasta. Desenvólvese durante o asentamento en Madrid da autora e da súa filla aos poucos días de nacer.
No medio desa experiencia
" Maternidade fóra de catálogo "
analiza as dificultades, a ausencia de políticas sociais e de axudas para a familia, a imposibilidade de conciliar, a precariedade, as engrenaxes do crecente modelo de explotación laboral coa ficción do emprendemento, a negación sistémica do gozo e da paixón, o cansazo e a pechazón ante a evidencia de novas realidades familiares.
Fala tamén esta obra da separación das amigas que non tiveron fillos, da importancia de seguir defendendo esta opción vital e da necesidade de camiñaren xuntas. Detense nas orixes e traxectorias do aleccionamento ás nais, co valente testemuño doutras mulleres, e na demanda dunha nova masculinidade, á cal tamén se lle dá voz.
" Maternidade fóra de catálogo "
pon fronte a nós o abismo da disgregación co selo do mercado e algunhas opcións para sobrevivir.

?Cara de velocidad? es el resultado de acudir a la literatura como refugio, bálsamo y bitácora de «H» en su pulso por la libertad. En este poemario están presentes sus avances en forma de pasos de gigante tras cada convalecencia; la enfermedad toma forma de monstruo al que se desafía, con el que se dialoga y convive; y sobre todo, la vida cotidiana se afronta con humor, fortaleza e imaginación frente a la adversidad.