A finales del sieglu pasáu nel Estáu español entá llamaben a files a tolos mozos que cumplíen los 18 años pa cumplir un Serviciu Militar Obligatoriu de nueve meses. Munchos miles d?ellos declaráronse oxetores de conciencia y cumplieron la Prestación Social Sustitutoria. Otros, miles tamién, ficiéronse insumisos ñegándose tanto a la mili como a la PSS. N'Asturies los insumisos pasaron del centenar y de 1992 a 1997 diecinueve d'ellos pagaron pena de prisión nes cárceles d'Uviéu y Villabona, condergaos na so mayoría a dos años, cuatro meses y un día. El pesu la Ilibertá (Insumisa) ye un rellatu d'aquellos años, d'aquella cárcele, d'aquellos díes d'enzarru obligáu y d'aquellos suaños de Ilibertá. Esa libertá que yá tas tastiando y que pues tocar cola punta los deos, va camudando col pasu de les hores y d'unos pocos díes fasta convertise nuna velea ensin salida. Una desesperación que fai perder l'enfotu por algamar la vuelta al mundu de los d'afuera, que se vuelve a alloñar a cada pasu. Pero na cárcele, nes cárceles, tamién aporta la primavera. Y NON, NUN HUBO PRISION QUE PARASE LA INSUMISIÓN.

Amarraza ye un percorríu bien detalláu de cómo ye la vida d'un acusáu de terrorismu nel Estáu Español. El trauma de la detención, l'angustia de los díes de comisaría, el destierru, la resignación del pasu pola Audiencia Nacional y la dureza de los díes de cárcele onde too se complica. Milenta vivencies personales descrites cuando con humor, cuando con dramatismu.

Fer, cunta de primera mano, en cuantes que testigu direutu, lo irracional del sistema carcelariu, y cómo planta-y cara dende'l compromisu políticu y la claridá d'idees. Pero la so narración nun para nuna descripción de fechos y llugares, ta escrita dende la rabia y l'odiu del momentu, lo que-y da un gran valir sentimental que va facer pescanciar muncho meyor tolo vivío por esti militante independentista asturianu.