«Por que as nenas e os nenos?» é a obra máis xenuina de Francesco Tonucci, un punto de inflexión na traxectoria deste pedagogo de sona internacional arredor dos dereitos e da dignidade da infancia. Trátase dun ensaio imprescindible que bota luz sobre as grandes contradicións do mundo actual ante temas tan importantes como a educación e a infancia. Este libro non é a presentación dun proxecto educativo, explica o autor, senón ?un testemuño emocional, persoal e profesional?

Este innovador ensayo es un manifiesto confeso que pone luz a las grandes contradicciones de nuestra sociedad delante de la educación de los niños: por un lado, a favor de una nueva pedagogía más centrada en el descubrimiento de talentos y capacidades que en el mero objetivo de alcanzar unas metas académicas,
que no aportan la garantía del éxito y la felicidad en la vida. Por el otro, aboga por la promoción de políticas públicas que devuelvan a las personas, y a los niños, el uso del espacio público como espacio de libertad, esencial en las ciudades modernas.

Este año se cumplen 30 años de la creación de la Convención sobre los Derechos del Niño (CDN), uno de los tratados internacionales más ratificados de la historia. Pero, ¿resulta creíble este tratado ante tanta invisibilidad?

“A cidade dos nenos” é un proxecto impulsado en 1991
por Francesco Tonucci no seu Fano natal -de 60.000 habitantes- partindo da filosofía de que unha cidade á medida da infancia redunda nunha maior calidade de vida para toda a veciñanza.
Así, impulsou a creación dun Consello Municipal da Infancia
para que os máis novos colaborasen no deseño e na planificación dos servizos e dos espazos urbanos. A partir de 1997 a iniciativa foise estendendo por numerosas cidades de Italia, España, Arxentina, Chile, Colombia, México, Paraguai, Uruguai e Perú.
Trátase da primeira tradución ao galego desta obra do prestixioso autor, colaborador de figuras tan destacadas como Gianni Rodari
e Mario Lodi. Saír sós da casa e ir á escola de xeito autónomo, recuperar o tempo de lecer, xogar no espazo urbano peonil
e deixarlles experimentar, son algúns retos da alternativa
á sobreprotección.

Dirixido a docentes, nais e pais, políticos, urbanistas… e tamén
ao público infantil, “Cando os nenos din BASTA!” é a continuación de “A cidade dos nenos”: 26 frases recollen propostas e protestas dos rapaces, actúan como lema de cabeceira e argumento
de cada capítulo do libro. Tonucci proponnos escoitar os nenos
e ter en conta as súas opinións.
Para que os nenos desexen expresarse e teñan esa posibilidade, cómpre que os adultos saiban escoitalos, se poñan ao seu carón,
e teñan disposición para defender as súas posturas.

Son moitas as cidades europeas e latinoamericanas que xa se sumaron ao novo xeito de pensar a cidade proposto por Tonucci, entre elas, Pontevedra. Porque unha cidade á medida da infancia redunda nunha maior calidade de vida para todos.